Astrid beoordeelt of aanvragen voor medische hulpmiddelen in aanmerking komen voor een vergoeding. Het gaat daarbij om vele soorten hulpmiddelen, van incontinentiemateriaal tot robotarmen.

“Ik ben mijn carrière ooit begonnen als psychiatrisch verpleegkundige. Veel van mijn collega’s hebben ook een medische achtergrond. Dat is niet vreemd. Want je hebt veel kennis nodig voor dit werk. Kennis over ziektebeelden, medische hulpmiddelen, polissen, thuiszorg, enzovoorts. Regelmatig worden we getoetst. En we worden voortdurend uitgedaagd om kennis te verbreden en verdiepen. De zorg staat nooit stil en dus blijft CZ ook vernieuwen.”

“Wat je in dit werk nooit mag vergeten, is dat achter elke aanvraag voor een medisch hulpmiddel een mens met een verhaal zit. Een klant is meer dan een relatienummer. Om die goed te helpen moet je jezelf in hem of haar verdiepen. Maatwerk dus. We kijken niet alleen naar de regeltjes, maar naar de hele situatie. Hoorapparaten worden formeel pas vergoed bij een minimaal gehoorverlies van 35 dB. Maar hoe oud is iemand? Wat voor werk doet hij? Hoeveel last heeft hij van zijn slechte gehoor? We proberen de zorgvraag van een verzekerde goed in kaart te brengen en hierop een passend antwoord te geven.”

“Het geeft me een kick als ik voor een klant echt het verschil kan maken. Pas nog deed een diabetespatiënt een aanvraag voor een personenalarmering. Dat is een persoonlijk alarm dat iemand bij zich kan dragen en een sleutelkastje waarmee een hulpverlener naar binnen kan. Zo’n systeem wordt eigenlijk alleen vergoed als je niet samenwoont. Maar nu bleek de vrouw van deze man dementerend. Ik heb de aanvraag toch goedgekeurd. En ik kon meteen informeren of dit gezin nog meer nodig had. Zo lever ik echt een bijdrage aan zorg die verder gaat.”